Deze pluim op de hoed is voor de chauffeur van bus
17 richting Centraal Station, Brouwersvliet, gisteravond (zaterdag 25 april)
tussen 20.10 en 20.20 uur. Hij verrichtte namelijk een goede daad.
Een jongedame genaamd Simha Chardon was bezig aan haar dagelijkse
wandeling. Ze wilde dit keer een grote wandeling maken, want de laatste dagen
waren nogal stresserend geweest: haar konijn, Popom, was ziek geweest, maar nu
ging het beter. Popom had goed gegeten, en huppelde vrolijk rond. Maar toen …
Ik laat haar zelf aan het woord:
“… plots belt mijn moeder dat Popom zeer zeer onwel is ...en
ik heb geen enkele mogelijkheid om snel terug naar huis te gaan: mijn fiets
staat in de garage en mijn moeder kan me niet komen oppikken, want Popom heeft
verzorging nodig. Ik huil van ellende en begin te rennen, te rennen…”
“Onderweg zag ik een bus … uit de hemel gezonden … maar ik
was te ver van de halte. Ik bleef rennen en huilen en zwaaide naar de
buschauffeur, in de hoop dat hij zou blijven wachten. Hij reed voorbij en
stopte aan de halte … en toen sprong het licht op groen maar hij bleef op me
wachten … die man weet niet wat voor een goede daad hij heeft verricht.”
“Ik kon niet tot bij de chauffeur komen om hem te bedanken,
omdat in de bus een koord was gespannen. Ik zette mijn masker op en kon mijn
ademhaling na een paar luide snikken weer min of meer onder controle krijgen.
Ik wou dat ik hem had kunnen zeggen wat zijn geste voor me betekende…”
Wat gisteren niet kon worden gezegd, zeggen we dus maar
langs deze weg: BEDANKT.
Popom is inmiddels overleden, maar dankzij deze goede daad
kon Simha haar konijn nog één keer persoonlijk zeggen hoeveel ze van haar hield - en altijd van haar zal blijven houden. Ik denk dat Popom het heeft begrepen, ze
was een zeer slim konijn.
R.I.P. Popom |
Haar officiële naam was Popom, Madame de Popomadour, Queen of Bunnies, maar ze haalde haar adellijke neusje niet op voor een partijtje voetbal. Ik noemde haar daarom vaak Popomadonna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten